الهی ! من نه آنم؛که ز فیض نگهت چشم بپوشم
نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهی ؛ در اگرباز نگردد
نروم باز به جایی؛ پشت دیوار نشینم ، چو گدا برسرراهی
کس به غیر از تو نخواهم ، چه بخواهی چه نخواهی
بازکن در،که جز این خانه مرانیست پناهی
التماس دعایادمان باشد
شاید شبی آن چنان آرام گرفتیم که دیدار صبح فردا ممکن نشود
پس به امید فرداها محبت هایمان را ذخیره نکنیم..
تاریخ : یکشنبه 92/4/30 | 10:21 عصر | نویسنده : جواددرودگر | نظرات ()